Stichting Baet en Borgh

 

Vergaderruimte in het huis van baron  Verschuer te Leur

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het toenmalige bestuur in 1984

 

 

 

 

 

 

De Stichting Baet & Borgh kreeg naast Stoomgemaal De Tuut de zorg over diverse andere objecten.

-Het torentje van Blanckenburgh in Beuningen. ( zie leuke dronefilm van Beuningen nieuws)

https://beuningen.nieuws.nl/nieuws/20160216/torentje-blanckenburgh-gefilmd-met-drone/

-Het hervormde kerkje in Altforst. Later is dit  over gedaan aan een particulier.

 

 

Er gebeurt op dit moment volgens een aantal mensen in Afferden niets mee. De bedoeling was om er een expositieruimte van te maken.

 

 

Het logo van Stichting Baet en Borgh

In het Tuutjournaal van zaterdag 2 februari 2013 schreef ik dat het die dag precies dertig jaar geleden was, dat volgens een uittreksel uit het handelsregister van de Kamer van Koophandel Stichting Baet en Borgh werd opgericht. Het doel was “ de bevordering van de belangstelling voor de natuurhistorische, landschappelijke kunst- en cultuurhistorische waarden, meer in het bijzonder het behoud van monumenten van natuur, landschap, geschiedenis, kunst en cultuur in het Land van Maas en Waal en het westelijke deel van het Rijk van Nijmegen.” Het bestuur van de Maas en Waalse monumentenstichting werd in 1983 gevormd door tien personen. Voorzitter was Baron B.P. Verschuer uit Leur. Dit bestuur heeft destijds een aantal kleine (A5 formaat) boekwerkjes uitgegeven met daarin veel verhalen over historische gebouwen, waaronder ook het unieke stoomgemaal in Appeltern. Door allerlei oorzaken is deze stichting na een aantal jaren bijna ter ziele gegaan. In maart 1994 echter is Baet en Borgh – nu onder voorzitterschap van J.P. van Wezel – weer met een nieuwsbrief in A4 formaat naar buiten getreden. Weer een jaar later werd Jan Reijnen voorzitter ad interim en vanaf die tijd verschenen er wederom nieuwsbrieven. Het logo van de stichting stond steeds bovenaan. Nooit had ik daarover nagedacht, totdat het in de week van 2 februari 2013 toevallig aan de orde kwam. Wie heeft dit logo bedacht en wat stelt het voor? Kennelijk heeft het toenmalige bestuur van Stichting Baet en Borgh gekozen voor dit bijzondere vignet. Maar waar had men dit gevonden? Wie op internet gaat zoeken, komt via Wikipedia terecht in de Ambtshuisstraat in Druten. Daar staat – ook nu nog – het zogenaamde Ambtshuis.

 

 

 

 

 

Dit gebouw, van oorsprong een hofstede, dateert waarschijnlijk uit de 16e eeuw en het werd in 1758 aangekocht als zetel van de Dijkstoel. Na een ingrijpende verbouwing bood het eveneens onderdak aan het Ambtsgericht met een gevangenis en het gemeentebestuur van Druten hield er zijn vergaderingen. Na de invoering van het kantongerecht in 1840 werd het pand opnieuw verbouwd en er zijn toen een aantal fraaie interieurdecoraties in aangebracht, zoals rijkelijk versierde wanden en plafonds, die prachtig bewaard zijn gebleven. Zo valt er ondermeer een in stucwerk uitgevoerde beeldengroep te bewonderen, voorstellende de allegorische* figuren Maas en Waal. Deze stroomgod en stroomgodin zijn afgebeeld met uitstromende kruiken, hoornen des overvloeds en werktuigen. Ze flankeren een door bladkransen omlijste zuil met een omlauwerd medaillon waarop de tekst “Inter Amnes Tuta” staat te lezen. Dat betekent: tussen de stromen veilig. Na kennis te hebben genomen van al deze informatie, toog ik naar het Ambtshuis. Toen ik daar uitlegde waarom ik zo geïnteresseerd was, kreeg ik zowaar een kleine privé-rondleiding. Het Ambtshuis is echter niet toegankelijk voor publiek. Een uitzondering wordt om het jaar gemaakt op de zogenaamde Dickensdag in Druten, als er een rechtszaak wordt nagespeeld in de ruimte waar vroeger recht werd gesproken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het gestoelte van de Vierschaar (de rechtbank), daterend uit de periode van rond 1760, is nog steeds aanwezig. En op een van de wanden valt nog de decoratie te bewonderen die uiteindelijk het logo van Baet en Borgh is geworden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De maker van de beeldengroep is de in Oostenrijk geboren Johann Martijn Rieff (1764-1855). Hij was een rondreizende stucwerker die ook in Het Witte Huis in Druten (tegenwoordig een bloemenzaak) prachtig stucwerk heeft vervaardigd. Het beviel hem zo goed in Druten dat hij er trouwde, er kerkmeester werd en er tot zijn dood bleef wonen. En … hoe toevallig kan iets zijn. Bij naspeuringen naar onze familie kwamen wij in contact met een nazaat van J.M. Rieff, die ons vertelde over het stucwerk in het Ambtshuis en het Witte Huis, waardoor dit verhaal compleet is geworden.

* Een allegorie is in de beeldende kunst een symbolische  voorstelling waarbij een idee of een abstract begrip    (bijvoorbeeld deugden en ondeugden) wordt verbeeld door één of meer personificaties, personen en concrete zaken.

 

Het originele Tuutjournaal van zaterdag 2 februari 2013 :

2013-02-02

 

Via een website van Theo van Herwijnen met onderstaande link kunt u nog veel meer lezen over de familie van J.M.Rieff

http://theoarchief.blogspot.nl/2016/01/een-109-jarige-in-druten-in-1855.html

Rieff is driemaal getrouwd geweest. Zijn derde vrouw was Elisabeth van Beers. Zij overlijdt op 28 maart 1859 te Druten oud 71 jaar.

 

In Druten is een straat genaamd Rieffhof  in de buurt waar hij gewoond zou hebben.

 

 

 

 

 

 

 

 

Foto bloemenwinkel en verhaal uitzoeken.

Aftreden bestuurslid J.Trijsburg in 1985

Uit de Nieuwsbrief van Baet en Borgh