In 2002 kwam ik ook als vrijwilliger bij het gemaal nadat ik gestopt was met mijn werk op de centrale bij Eenheid 13 in Nijmegen. In die periode was de centrale nog volop in bedrijf op steenkool en men sprak zelfs over verlenging van de levensduur met de nodige nieuwe investeringen. Uiteindelijk werd deze centrale definitief gestopt eind 2015. Doordat ik nog vele jaren regelmatig op de centrale kwam, voor allerhande ondersteuning van het stoomgemaal, sprak ik veel oud collega’s. Het gemak van mailverkeer kwam in die periode goed op gang en zodoende kon ik de nieuwsbrief van Monumentenstichting Baet & Borgh aan velen doorsturen. Op die manier kwamen er ook een aantal nieuwe vrijwilligers bij het stoomgemaal. Op PR gebied was er dus een nieuwsbrief. Ook was er een website van Stoomgemaal De Tuut in de lucht.
Zie:
http://stoomgemalenmaasenwaal.nl/stichting-baet-en-borgh-krijgt-het-stoomgemaal-in-eigendom/
De nieuwsbrief van Monumenten stichting Baet & Borgh
Deze gaf meestal aan wat er zoal gebeurde in de afgelopen periode van het jaar. Dat waren dus de hoogtepunten.
Voor de techneuten en de sponsoren kwam er bijna wekelijks een Tuutjournaal over alle werkzaamheden.
In de periode dat ik in 2002 begon was er al een grote reparatie verricht om de persbuis van de bemalingspomp 1 weer dicht te krijgen. Ook was men bezig met restauratie van Machine 2. In de nieuwsbrief schreef men het volgende.
juni 2002 bl2 over de persbuis en over Machine 2.
De reparatie van de persbuis is duidelijker te zien op een tekening. De schuine leiding links vanaf de pomp had onder de grond een scheur in het pijpmateriaal (rode pijl) waardoor er luchtlekkage ontstond en de pomp niet vol te krijgen was met water. Later bleek in pomp 2 het zelfde euvel te zijn ontstaan. Dit leest u verder in de latere Tuutjournaals want daar begon ik pas enkele jaren later mee en uiteraard in de nieuwsbrief.
Eind 2002 stond er in de nieuwsbrief dat Ketel 1 gekeurd moest gaan worden. Ook werd er verder gewerkt aan de restauratie van Machine 2 en de waaier van pomp 2 werd gedemonteerd voor de nodige draaiwerkzaamheden bij het bedrijf Sepers.
Ook werd vermeld dat er overleg gaande is om de sluizen van het complex te restaureren.
Stoomjaar 2003
Begin 2003 werd Ketel 1 goedgekeurd. Dat was dus de eerste herkeuring na twee jaar.
De astappen (glimmend deel rechts) van bemalingspomp 2 zijn afgedraaid en er zijn nieuwe lagerbussen voorzien. De pomp is weer beschikbaar maar niet goed bruikbaar zoals later zal blijken. Besloten werd om alleen met de stoommachine te draaien maar de pomp pompte geen water. Dat was goed te doen met de kleine Ketel 1. De diverse onderdelen van Machine 2 hebben meer tijd nodig voor restauratie en daardoor is de verwachting dat deze machine pas volgend jaar na lange tijd van stilstand zal draaien.
In Monumentaal 2003 werden de belangrijkste activiteiten gemeld.
Stoomjaar 2004
Er werden zoals gebruikelijk elk jaar gemiddeld zes stoomweekenden georganiseerd. Dat betekende dat we regelmatig een beroep moesten doen op steeds dezelfde mensen die ervaring hadden met stoomketels en stoommachines. Gelukkig kwamen er nieuwe vrijwilligers bij de groep en omdat het Handboek voor het stoomgemaal door Jaap Garsijn beschikbaar was konden we (Bonne van Dekken en ikzelf) ook de opleiding ter hand nemen.
In de winterperiode werden instructie avonden georganiseerd in het bezoekerscentrum en met hulp van de overheadprojector (een beamer was nog niet uitgevonden/beschikbaar) werden de cursusonderdelen verduidelijkt. In die periode bleek ook heel duidelijk dat de verwarming in die bezoekersruimte te veel lawaai maakte en eigenlijk ongeschikt was.
De restauratie van Machine 2 werd in mei afgerond en deze machine kon na ongeveer 18 jaar “uitgebreid onderhoud en veel vuile klussen” weer draaien. Hij had 37 jaar stilgestaan en was bijna met de andere installatiedelen naar de Hoogovens afgevoerd. Dijkgraaf G. de Kok zette de machine weer in bedrijf onder het toeziend oog van vele oud vrijwilligers van het eerste uur. TV Gelderland maakte een opname voor het programma Buitengewoon.
Er is een restauratierapport en een plan van aanpak gemaakt voor de bouwkundige werken van de noorder- en de zuidersluis. De zuidersluis is afgesloten en nu benut om de persbuizen van de twee bemalingspompen onder te brengen.
Helemaal links is de open sluis te zien en rechts de dichtgemetselde sluis waarop De Tuut gebouwd is en waar de pers van de bemalingspompen onder water uitkomen.
De stoominstallatie is dit jaar gedurende zeven weekenden opgestart. Er kwamen ongeveer 3500 bezoekers.
Eind oktober 2004 schreef ik een eerste verslag over de werkzaamheden en dat zou ik tot eind 2014 blijven doen. Van de volgende jaren maak ik een samenvatting van de meest technische werkzaamheden zoals genoemd in de Nieuwsbrieven Monumentaal.
In de afzonderlijke Tuutjournaals zijn de details te lezen van jaar 2005 tot 2014.
In Monumentaal 2004 werden de belangrijkste activiteiten gemeld.
Stoomjaar 2005
Voor de opslag van stookhout, de kolenaanhanger en diverse andere middelen werd een berging gebouwd.
In 2009 werd hij weer gesloopt omdat er meer ruimte nodig was voor een werkplaats.
Tijdens de stoom weekenden draaiden beide machines onbelast, dus zonder pomp, voor het publiek en ketel 1 was hiervoor in bedrijf.
In het najaar zin de werkzaamheden aan het sluizencomplex opgestart.
In Monumentaal 2005 werden de belangrijkste activiteiten gemeld.
Stoomjaar 2006
De restauratie van de sluizen is in volle gang.
We draaien heel bewust met beide stoommachines maar we pompen geen water. Afgezien van de beperkte stoomproductie van Ketel 1 is er nog een reden om dit zo te doen. De as van de stoommachine en de as van de bemalingspomp bleken bij zgn. lasermetingen niet in één lijn te liggen. Hierdoor ontstaat wringing en slijtage. Nagedacht wordt hoe we dit kunnen oplossen.
Willen we echt kunnen pompen dan moet er een grote ketel beschikbaar zijn. Er wordt besloten om Ketel 2 schoon te gaan maken voor een uitgebreide inspectie.
Om het publiek op veilige afstand van draaiende delen te houden is door de Arbo commissie een voorstel gemaakt voor het plaatsen een extra hekwerk bij de stoommachines.
Het stoomgemaal werd ook een trouw locatie en werd dit jaar voor het eerst als zodanig gebruikt.
Er kwamen dit jaar ongeveer 2500 bezoekers.
Dit jaar kwam Lieuwe Elzinga (de laatste stoom machinist van De Tuut) nog op bezoek en ik kon hem uitvragen voor een verhaal
Na het stookseizoen begonnen we met de werkzaamheden voor de twee jaarlijkse ketelkeuring.
Monumentaal 2006 -1
Monumentaal 2006-2
Stoomjaar 2007
De eerste gedachten en ideeën ontstaan om het bezoekerscentrum te verbeteren (meer comfort) en te vergroten zodat we iets meer publiek kunnen ontvangen. Tevens willen we de vrijkomende ruimte benutten voor opstelling van oude dieselmotoren die voorheen in gemalen draaiden.
Bij de “open dag” van de kolengestookte centrale in Nijmegen was De Tuut met een stand aanwezig. Er kwamen in dat weekend 4200 mensen naar de centrale.
Piet van Geenen kwam met twee broers (Wim en Adriaan) op bezoek bij de Tuut en werd uitgebreid geïnterviewd waardoor er weer ideeën ontstonden om De Tuut nog meer in ouderwetse staat terug te brengen. Hij vertelde over de ouderwetse kakdoos achter de kolenloods en de handpomp om de ketel op te vullen na een ketelkeuring.
De eerste groep stokers slaagden voor hun theoretisch en hun praktisch examen.
De arbogroep begon met het opstellen van een calamiteiten- en ontruimingsplan.
Nu beide stoommachines kunnen draaien maar niet kunnen pompen zochten de techneuten een nieuwe uitdaging door Ketel 2 en 3 schoon te maken voor inspectie. Het werd wederom een grote klus met veel in- en uit de ketel kruipen via het ovale mangat van 300 bij 400mm.
We begonnen met de sloop van de ruimte achter het bezoekerscentrum en de realisering van een nieuwe toiletgroep.
De plannen voor de inrichting van de ruimte krijgen verder gestalte.
Ketel 1 werd uitgevoerd met een stikstofinstallatie voor ketel conditionering tussen de stoom weekenden.
Er kwamen 1300 betalende bezoekers dit jaar.
Stoomjaar 2008
De plannen voor de verbouwing van de kolenloods werden verder ontwikkeld. De ruimte van Peer V. willen we optimaal gaan benutten. Tijdens het ontruimen en slopen van deze ruimte vroeg ik Peer hoe hij eea zou aanpakken gezien de wensen die we hebben. Hij kwam met het idee om de
vrijwilligersruimte boven in de nok te maken met een trap achter de toiletgroep. Thuis werkte ik samen met mijn vrouw het plan verder uit op papier. Gelukkig hadden we een vrijwilliger in de groep, namelijk Gerben de J. , die alles digitaal tekende en de benodigde materialen op een stuklijst presenteerde.
De Stork Ricardo van Gemaal De Waakzaamheid die al jaren in de opslag stond werd met hulp van defensie naar De Tuut gebracht.
Voor de instapplaats van de rondvaartboot is een aparte aanlegsteigers aangelegd zodat veilig ingestapt kan worden.
Aan het einde van het jaar was de vrijwilligersruimte, omkleedruimte en de eigen keuken gerealiseerd.
Er werden diverse onderzoeken verricht aan Ketel 2. Er wordt een stappenplan gemaakt voor de herkeuring.
Er werden 2600 betalende bezoekers ontvangen en rondgeleid.
Defensie hielp ons met het vervoeren van de Crossley dieselmotor onderdelen uit een bouwvallige schuur naar De Tuut.
Stoomjaar 2009
Ketel 1 werd wederom goed gekeurd na de grote twee jaarlijkse keuring.
Het bezoekerscentrum met het buffet is volledig vernieuwd opgeleverd en is een stuk comfortabeler geworden terwijl het de oude sfeer blijft uitdragen. Het krijgt de naam Stoomcafé.
De as van bemalingspomp 1 lag niet meer in lijn met de stoommachine as. Er zijn nieuwe excentrische lagers besteld en geleverd. Eenvoudig neergeschreven maar er kwam heel wat bij kijken om de afdichting van waaier en huis ook excentrisch te krijgen.
Het onderzoek van Ketel 2 verloopt langzaam maar gestadig. De oververhitter van deze ketel zal ook onderzocht moeten worden en dus wordt hij na 40 jaar uit de bemetseling getakeld.
Er werd gewerkt om het achterste deel van de kolenloods in te gaan richten voor de opstelling van de twee dieselmotoren. Aan het einde van het jaar stonden deze twee motoreen op hun stevige betonnen fundaties.
De houtberging die in 2005 gemaakt was werd gesloopt voor de bouw van een grote werkplaats. Die was nodig om de aanwas van vrijwilligers de ruimte te geven om de vele klussen aan te pakken.
Er kwamen 3150 betalende bezoekers langs en velen maakten gebruik van de rondvaartboot voor een tochtje door de prachtig gerestaureerde noordersluis. De rondvaartboot kreeg de naam Jan Douwes.
Hij was jarenlang de steun voor de vrijwilligers in de periode dat er vrijwel geen geld en middelen waren. Jan Douwes zorgde voor de koffie en gaf gelegenheid voor de grote boodschap!!!!!
Stoomjaar 2010
De nieuwe werkplaats op het achterterrein is gerealiseerd en is al veel in gebruik geweest om de vele onderdelen van de twee dieselmotoren te reinigen en te reviseren. Er zijn nu diverse groepen aan het werk voor de bestaande stoominstallatie, de twee dieselmotoren en de lopende klussenlijst voor allerhande werkzaamheden aan en in de diverse gebouwen zoals de aanleg van leidingen voor drinkwater en sanitair, stopcontacten, verlichting en verwarming. Voor de afronding van de herinrichting van de kolenloods is ontzettend veel schilderwerk verricht en een pluim voor Hans K. is dan ook op zijn plaats.
De oververhitters van Ketel 2 en 3 werden met lucht gevuld (geperst in technische termen) om te zien of ze niet lek waren. Helaas bleek dat het geval te zijn. Na zoveel jaar bedrijfsvoering en onvoldoende conservering was dat geen echte verrassing. Er werd besloten om de oververhitter van Ketel 2 uit de stenen bemetseling naar buiten te trekken om te zien hoe erg het zou zijn.
Machinisten en stokers.
De namen van de machinisten en stokers waren deels bekend maar hun achtergrond niet. Met name de eerste machinist Fliervoet had zeer lang gediend op het stoomgemaal. Via vele contacten die ik vooral via een ver familielid Fliervoet, Piet van Geenen en mevr. Savelkouws te pakken kon krijgen kreeg ik veel materiaal om er zes stukjes met foto’s over te schrijven. Het was te lezen in de nieuwsbrief en via: http://www.stoomgemalenmaasenwaal.nl/machinisten-en-stokers-van-stoomgemaal-de-tuut/
Ketel 2 wordt voorbereid om de persproef te ondergaan. Alle openingen van de ketel zijn met flensen afgedicht en de ketel wordt op een waterdruk gebracht van 16,12kg/cm2 om te zien of er geen lekkages ontstaan.
Stoomjaar 2011
De tweejaarlijkse keuring van Ketel 1 werd wederom voorbereid en met succes uitgevoerd. De ketel is nu 10 stoomseizoenen in bedrijf en heeft al vijf keuringen achter de rug. Over hoe dit gaat is een apart verhaal geschreven onder het tabblad: http://www.stoomgemalenmaasenwaal.nl/stoomwezen-keuring/
Ketel 2 heeft het eerste deel van de herkeuring met succes ondergaan. Na afloop is hij met hout warm gestookt om de ketel na het spuien goed droog te krijgen. Dit was een zeer feestelijk gezicht.
Zoals eerder gemeld zijn de oververhitters van Ketel 2 en 3 en alle stoomleidingen naar de stoommachines in zeer slechte staat. Al deze onderdelen door een vrijwilliger op tekening gezet zodat ze nieuw gemaakt gaan worden bij een bedrijf in Duitsland.
Bemalingspomp 1 heeft nieuwe lagers gekregen zodat de as van de pomp en de stoommachine weer in lijn liggen. In het Tuutjournaal van 2011 staan de werkzaamheden per week genoemd. Mart v.d. B. heeft hierover in Monumentaal van 2011 een uitgebreid verhaal geschreven.
Door de verhalen van stoker/machinist Piet van Geenen hoorde ik van het voormalige bestaan van een echte kakdoos. Deze was niet meer aanwezig maar aan de buitenmuur van de kolenloods was nog te zien waar dit hokje ooit was aangebouwd. Wederom werd dit een uitdaging om dit te herbouwen. Voor de benaming werd een nieuwe naam gekozen: het stokersgemak. Over de inwijding en de voorbereiding hiervan zal een apart verhaal te lezen zijn. http://www.stoomgemalenmaasenwaal.nl/herbouw-van-de-voormalige-kakdoos/
Stoomjaar 2012
Na de sloopwerkzaamheden van de oververhitters van Ketel 2 en 3 bleek dat de bemetseling van de rookgaskanalen van deze beide ketels ook in slechte conditie waren. Hiervoor werd ingeroepen:
Harm Meijer Schoorsteen- en Ovenbouw B.V. in Ten Boer (G.)
http://harmmeijer.nl/
In het voorjaar van 2011 zijn de nieuwe onderdelen van Ketel 2 en 3 bij een firma in Duitsland opgehaald door Grondverzetbedrijf C. Janssen uit
Nijmegen.
Meteen daarna hebben we de lange stoomleidingen – zij het provisorisch – in het systeem van Ketel 2 en 3 gemonteerd, zodat ze niet
meer in de weg lagen. De nieuwe oververhitterpijpen van Ketel 2 hebben we toen tijdelijk opgeslagen op het terrein van De Tuut en in het najaar
tenslotte zijn deze oververhitterpijpen weer als pakket opgebouwd (waarover elders in dit blad meer).
De oververhitterpijpen van Ketel 3 liggen nog steeds opgeslagen in een depot in de buurt, totdat ook zij t.z.t. weer teruggeplaatst kunnen worden.
In januari jl. maakten enkele medewerkers van Schoorsteen- en ovenbouwbedrijf Harm Meijer, gespecialiseerd in ketelbemetseling, hun opwachting.
Onder bar koude omstandigheden hebben deze mannen de bemetseling van de ketels en de rookgaskanalen aangepakt. Het was duidelijk te zien dat Ketel 3 het meest in bedrijf is geweest. De bemetseling verkeerde in zeer slechte staat. In de rookgaskanalen werd al het voegwerk uitgekrabt en geneutraliseerd, waarna alles opnieuw gevoegd moest worden. Ook werd de achterwand van Ketel 2 en 3 hersteld, alsmede een aantal scheuren en slechte plekken bij Ketel 1. Het resultaat mag er wezen – met dank aan de ploeg van Harm Meijer – en we kunnen dan ook met recht trots zijn op deze unieke originele ketelbatterij, de enige die er in ons land nog bestaat.
Wat verder? Lastechniek Noord heeft de afzonderlijke oververhitterslangen van Ketel 2 weer aan de oude in- en uitlaatkasten gelast. Omdat de oude
pijpverbindingen in deze kasten destijds waren gewalst, moesten we de oude verbindingen koelen ter voorkoming van lekkages. Gelukkig was dit
niet al te moeilijk. Nadat de werkzaamheden aan de oververhitter van Ketel 2 waren afgerond, zijn we begonnen met het aansluiten van de nieuwe
stoomleidingen. We hopen dat deze klus in de loop van dit jaar geklaard zal zijn, waarna de ketel weer gestookt kan worden.
Lastechnicus Stephan Noordberger voerde het vele laswerk perfect uit.
https://www.lastechnieknoord.nl/
Het huis van de in- en uitlaatkast wordt tijdens het lassen gekoeld met water via een slang.
Het is de bedoeling om Ketel 3 op dezelfde manier te restaureren, zodat de originele ketelbatterij uiteindelijk weer in ere zal zijn hersteld. (Tot nu toe -2020- is dit door de huidige technische vrijwilligers niet opgepakt. Zelf had ik daar wel een idee over hoe we dit zover mogelijk zouden kunnen realiseren. ( Jammer.)
Dan zijn er nog de plunjerpompen, die voedingswater naar de ketels moeten pompen. Zij worden elk door een stoommachine aangedreven. De aanzuig van deze pompen was oorspronkelijk aangesloten op een zogenaamde waste-leiding. Dit is de koelwaterafvoerpijp van de machines. In het door gecondenseerde stoom opgewarmde koelwater zit ook een klein beetje cilindersmeerolie. Na het stoppen van de stoommachine lekt het in de richting van de condensor en de natte luchtpomp.
Natte luchtpomp met cilinderolie na stop machine
Vandaar zou het vervuilde water weer naar de ketels gepompt worden en dat zou een zeer slechte zaak zijn. Een deel van deze olie zou ook in de Wetering richting de Maas kunnen komen en ook dat is zeer ongewenst voor het milieu. Om te voorkomen dat dit meegaat naar de ketel, is er een olieafscheider met lamellen gemaakt (gesponsord door de firma Facet uit Almere). Hiermee kan de olie grotendeels uit het water afgescheiden worden mits de doorstroomsnelheid laag is.
Om de olie van het wateroppervlak af te vangen, hebben we een bandskimmer in gebruik, die door de firma Ecotax uit Willemstad aan ons is geschonken.
De bandskimmer haalde heel water liters olie emulsie uit het gebruikte koel-/condenswater maar de doorstroomsnelheid ofwel de afvoersnelheid naar de wetering was te groot. Er zijn diverse andere ideeën bedacht en getest maar in alle gevallen bleef de uitstroomsnelheid van het water te groot waardoor de olie niet voldoende afgescheiden kon worden. Uiteraard hadden we een oliescherm rondom de vlonder liggen maar door stroming en wind komt er toch iets van deze olie op het water.
Hoe de bedrijfsvoering nu gesteld is is mij onbekend.
Zaterdag 12 mei werd het stoomseizoen geopend door heemraad M. Gremmen, lid van het dagelijks bestuur van Waterschap Rivierenland. Na de gebruikelijke toespraken was het tijd voor de openingsceremonie.
De ketel was toen al gedurende enkele dagdelen gestookt, zodat hij op druk en temperatuur was, zoals dat heet. De heer Gremmen gooide enkele scheppen kolen op het vuur en vervolgens begaf hij zich in gezelschap van een aantal vrijwilligers en het aanwezige publiek naar de machinekamer. De beide machines waren eerder al uit de winterconservering gehaald, d.w.z. van vet ontdaan en glimmend gepoetst.
Ze waren langdurig voorgewarmd, zodat de stoom na toelating niet direct zou condenseren. Op een teken van de machinist draaide de heer Gremmen de grote stoomafsluiter snel open, waarna het vliegwiel langzaam ging draaien en de eerste machine op toeren kwam. Daarna werd de tweede machine op dezelfde wijze in werking gesteld. Nog steeds wordt er hard gewerkt aan de restauratie van het gemaal. Want het is ons streven om het in 2017 weer geheel operationeel te hebben. Dan is het namelijk precies honderd jaar geleden dat met de bouw van De Tuut werd begonnen. En het zou geweldig zijn als we dan – zoals voorheen- met behulp van één van de grote ketels en twee machines weer kunnen pompen.
Afgelopen winter is de as van bemalingspomp 2 nu ook beter in lijn gebracht met de as van stoommachine 2. Hier ging het om eenzelfde actie als bij bemalingspomp 1, waarover u in de najaarsuitgave van de Monumentaal in 2011 heeft kunnen lezen. Dit jaar zal hopelijk ook bemalingspomp 2 weer gaan draaien, zij het heel kort, want onze kleine ketel kan dit gevraagde stoomvermogen niet aan.
Zie fotoserie:
De oververhitter van Ketel 2 is in zijn gemetselde gewelf getrokken en de stoomleidingen zijn aangesloten. Toch moet er nog heel wat gebeuren
voordat Ketel 2 weer operationeel is, maar het begint nu op te schieten.
Aan het einde van het jaar kwam Sinterklaas op een werkdonderdag ook nog onverwachts langs tijdens een “geplande” instructie bijeenkomst in het stoomcafé. Hoewel diverse mensen op de film ondertussen zijn overleden wil ik hem toch straks vertonen om vooral aan te tonen hoe goed in die periode de sfeer onderling was.
Ik zal echter eerst alle familieleden (Henk van L., Wim van G., Bert van K., Ties B., Ton T., Roy G., Hans R. , Ruurd V., en Henk van H. voor zover ik nu weet op 1 nov 2020) benaderen van de mensen die overleden zijn.
Een fotovideo geeft een eerste statische indruk. De film zelf is een stuk hilarischer.
Stoomjaar 2013
Ketel 1 is weer door de herkeuring gekomen. Dit is altijd weer een enorme vieze klus en niet iedereen kan door nauwe mangaten kruipen of heeft claustrofobie. Vaak waren het dezelfde personen die zich daar mee bezig hielden. Dat gaf ook een stuk ervaring wat betreft inspectie. Van de vele fotomomenten door de jaren heen heb ik een video gemaakt. Wie zijn gezicht mist kan zich melden bij mij.
De voorkant muur van oververhitter ruimte van Ketel 2 werd netjes dichtgemetseld met speciale specie door de huismetselaar Henk Bee.
Daarna kon het stoomleidingsysteem met nieuwe stoompijpen weer aangesloten worden maar dat bleek weer een enorme klus te worden. Het bedrijf had echter de oude stoomleidingen met de oude flensen niet goed in beeld gebracht. Het gevolg was dat de nieuwe stoomleidingen met de nieuwe flensen niet pasten op de bestaande oude flensen van de installatie. Diverse flensen moesten worden losgeslepen en weer worden gelast in de goede positie. Gelukkig werd alles opgelost maar het gaf weer vertraging en extra kosten voor het laswerk.
De flens van de uitgaande stoomleiding van Ketel 2 paste niet op de hoofdstoomafsluiter. Deze flens moest dus eerst losgeslepen worden en daarna met de boutgaten op de juiste positie weer worden vast gelast. Alle nieuwe stoomleidingen hadden vanuit de fabriek een certificaat en ook de nieuw gelaste flensen werden met de gegevens van de gecertificeerde lasser bij elkaar in een ordner bij een gehouden voor het geval ooit een nadere inspectie nodig zou zijn. Van de oude oorspronkelijke installatie waren geen certificaten.
Nadat in vele etappes Ketel 3 door een groepje vrijwilligers gereinigd was, zijn ook hier de wanddikte metingen uitgevoerd met ondersteuning van Sten Knuiman. Op vele verdachte punten werden in de ketel merktekens aangebracht en net als bij Ketel 2 werden deze in een tabelrapport vastgelegd. Ketel 3 lijkt wel meer geleden te hebben dan Ketel 2. Dit is de grootste ketel en deze werd waarschijnlijk het vaakst gestookt vooral ook omdat deze vlak naast de kolenloods ligt. Minder gesjouw met kolen.
Criteria om in de ketels te komen blijft toch altijd het ovale mangat van 300 bij 400mm. Maar ook de angst om in een kleine ruimte te verblijven speelt soms een rol. Wij hebben wel altijd strikt de hand gehouden om bewaking buiten de ketel te houden voor het geval er iets zou gebeuren. Het ovale mangat is later nog eens nagemaakt in een houten plaat zodat we daarmee de nieuwe vrijwilligers de maat konden meten!!!!!! Maar ook voor het publiek was het een leuke activiteit
Opbouwen van Oververhitterslangen Ketel 3 opgestart
Ketel na een stoomweekend is nu uitgevoerd met stikstofbuffer voor de conservering en bewaking middels een camera via internet.
Kelder heeft extra uitgangsdeur gekregen om doorstroming publiek te verbeteren.
Stoomjaar 2014